Περιβάλλον

                                      

                            Κλείσε τα μάτια…

    Κλείσε τα μάτια … Φαντάσου έναν πλανήτη χωρίς πράσινο. Προχωράς ψάχνεις να βρεις ένα δάσος , και βρίσκεις μια χερσαία έκταση. Ψάχνεις να βρεις ένα ρυάκι , να δροσιστείς , να ξαποστάσεις* και βρίσκεις μόνο πλημμύρες . Ψάχνεις να βρεις ένα νησί ,με τα γαλάζια του νερά , με την ωραία του την βλάστηση .. ένα νησί , από αυτά που ονειρευόμαστε του Ειρηνικού Ωκεανού, που είναι το όνειρο μας να πάμε πάντα. Και το όνειρο σου γίνεται  πραγματικότητα. Πηγαίνεις σε ένα τέτοιο νησί , αλλά το νησί δεν υπάρχει , πρώτον δεν έχει δάση , δεύτερον δεν έχει ρυάκια , τρίτον δεν έχει γη , γιατί η γη έχει σκεπαστεί από νερό , και είναι όλα πλημμυρισμένα.

   
Και συνεχίζεις να ψάχνεις το πράσινο , τη γη και το πράσινο της . Προχωράς , προχωράς , βρίσκεσαι στις καμένες εκτάσεις. Το πράσινο έχει γίνει μαύρο . Και προχωράς , βρίσκεσαι στις εκχερσωμένες εκτάσεις. Το πράσινο έχει γίνει … τι έχει γίνει; Μόνο κορμοί δένδρων.

     Κλείσε τα μάτια... Συνεχίζεις να προχωράς και ψάχνεις , και δεν βρίσκεις τίποτα γύρω  σου , μόνο πολλή ζέστη , πάρα πολλή ζέστη , γιατί δεν υπάρχει πράσινο να κρατήσει το διοξείδιο του άνθρακα , δεν υπάρχει πράσινο να εκπέμψει το οξυγόνο. Δεν υπάρχει πράσινο. Η γη μας όλη έχει άλλα χρώματα , όχι πράσινο , άλλα χρώματα , πολλά , πάρα πολλά , το γκρι , το γκρι και το γκρι.

     Κλείσε τα μάτια … συνεχίζεις να προχωράς. Τι θέλεις να δεις; Θέλεις να δεις μια όμορφη γαλάζια θάλασσα , με τον φυσικό της πλούτο , με τον βυθό της … αλλά δεν είναι πράσινος ο βυθός της , ούτε τα κοράλλια υπάρχουν , και εκεί γκρι. Είναι δυνατόν και στη θάλασσα να είναι γκρι; Κι όμως είναι. Και εκεί γκρι.

      Κλείσε τα μάτια και συνέχισε να προχωράς , που θα πάει θα τον βρεις τον πλανήτη σου χωρίς πράσινο , θα βρεις την γη σου χωρίς πράσινο. Κλείσε τα μάτια… και ονειρέψου,* ονειρέψου αυτόν τον εφιάλτη , που όσο περνάει ο καιρός , ο εφιάλτης γίνεται πραγματικότητα. Αλλά έχεις μια ευκαιρία τώρα. Άνοιξε τα μάτια σου... και κοίτα γύρω σου. Η γη είναι ακόμα πράσινη και είναι στο χέρι σου να παραμείνει……

                                                           Βασιλειάδου Μαρία, Α2