ΙΠΠΑΣΙΑ

ΙΠΠΑΣΙΑ

Από τις παρελθοντικές μεταφορές στο άθλημα του παρόντος.

Μέσα σε όλα αυτά τα χρόνια που έκανα και κάνω μέχρι και σήμερα ιππασία, έχω ακούσει πολλές γνώμες σχετικά με την ιππασία από ανθρώπους έξω από τον χώρο αυτό. Αρχικά, πολλοί μου έχουν πει πως η ιππασία δεν είναι άθλημα, κάτι που φυσικά δεν ισχύει. Επίσης αρκετοί ακόμα λένε πως η ιππασία είναι ένα εύκολο «χόμπι» που δεν χρειάζεται ικανότητες και ο καθένας μπορεί να το κάνει.Άλλοι, ενώ δεν μπαίνουν στην διαδικασία να εκφράσουν τις απορίες τους σχετικά με το άθλημα, στην συνέχεια το μειώνουν. Φυσικά, δεν αποκλείω και μερικούς που ενδιαφέρονται, όμως δεν ξέρουν από πού μπορούν να πληροφορηθούν σχετικά με το άθλημα. 

Γι’αυτούς τους λόγους θα ήθελα να μιλήσω για αυτό το άθλημα που δεν είναι και παρά πολύ συνηθισμένο κυρίως στην χώρα μας αλλά και ειδικότερα στον νομό μας. Πρώτον, η ιππασία είναι ένα άθλημα  που συνδυάζει την επαφή με την φύση αλλά και  την διατήρηση  ενός υγιούς σώματος. Βέβαια δεν θα μπορούσε να θεωρηθεί ένα είδος γυμναστικής για όσους επιθυμούν να χάσουν περιττά κιλά, όμως συμβάλει στην διατήρηση ενός σφιχτού και δυνατού σώματος αφού κατά τη διάρκεια της άθλησης δουλεύουν σχεδόν όλοι οι μύες του σώματος. Επίσης, η ιππασία διαμορφώνει ένα σώμα περήφανο, όχι μόνο λόγω της γυμναστικής και της ορθής στάσης του σώματος αλλά και χάρη στη "συνεργασία" με το άλογο αφού θεωρείται ένα από τα πιο περήφανα ζώα. Ακόμη, με την ιππασία το άτομο μαθαίνει να συνεργάζεται με ένα ζώο, το οποίο ζυγίζει πάνω από 500 κιλά, έχει διαφορετικό τρόπο σκέψης, τις δικές του ανάγκες και φοβίες. Δεν είμαι σίγουρη αν θα μπορούσε να θεωρηθεί ένα ατομικό ή ομαδικό άθλημα, το σίγουρο είναι πως δεν νιώθεις ποτέ μόνος σου, πρέπει να έχεις στον νου σου πως οποιαδήποτε πράξη σου έχει και συνέπεια η οποία συνήθως, όπως και το μπούμεραγκ, γυρνάει πάλι πίσω σε εσένα. 

Νομίζω πως καταλαβαίνω γιατί η ιππασία μετατρέπεται συχνά σε παρεξηγημένο άθλημα και αυτό γίνεται λόγω της περιπλοκότητας της. Για παράδειγμα, η ιππασία εντάσσει στον χώρο της σχεδόν εφτά  είδη, τα οποία είναι η υπερπήδηση εμποδίων, η ιππική δεξιοτεχνία , η ιππική αντοχή, ο ιππόδρομος ,θεραπευτική ιππασία,  το cross country ( υπερπήδηση εμποδίων σε ανώμαλο έδαφος) το «καουμπόικο» και την ελεύθερη πορεία, που ουσιαστικά είναι η γνωστή σε όλους μας βόλτα στο βουνό. Δυστυχώς, μπορώ να εξηγήσω μόνο δυο από τα είδη αυτά, την υπερπήδηση εμποδίων και την ιππική δεξιοτεχνία,  λόγω προσωπικής εμπειρίας.

  Αρχικά, έχουμε την υπερπήδηση εμποδίων ένα από τα είδη που δουλεύω προσωπικά. Ουσιαστικά τα εμπόδια συνδυάζουν την τεχνική και τον καλό χρόνο, δηλαδή την ικανότητα του αλόγου να πηδάει σωστά το εμπόδιο ώστε να μην «ρίξει» και να μην αποφύγει ή αρνηθεί την υπερπήδηση, διαφορετικά υπάρχει ποινή που συνήθως ισούται με 4 βαθμούς. Επιβάλλεται, επίσης,  να εκτελέσει την διαδρομή με τα εμπόδια όσο το δυνατόν πιο γρήγορα. Ανάλογα με τα εμπόδια οι αγώνες χωρίζονται  με βάση το ύψος των εμποδίων πχ 1μ , 1.05μ , 1.10 κοκ και η διαδρομή είναι σε κάθε αγώνα και κατηγορία διαφορετική. Έπειτα, στην ιππική δεξιοτεχνία το σημαντικότερο είναι η τεχνική αφού ο χρόνος δεν παίζει τόσο ρόλο επειδή οι διαδρομές που εξετάζονται στις διάφορες κατηγορίες είναι μόνιμες, εκτός από τις μεγάλες κατηγορίες που απαιτούν αρκετά χρόνια εμπειρία. 

Για να έχει κάποιος την δυνατότητα να συμμετέχει σε αγώνες φυσικά απαιτείται καλή εμπειρία, καλή συνεργασία αλόγου-ιππέα και φυσικά τα αναγκαία χαρτιά αλόγου και ιππέα όπως για παράδειγμα η άδεια ικανότητας αθλητού (που απαιτείται σε κάθε είδος, είτε είναι η υπερπήδηση εμποδίων είτε είναι η ιππική δεξιοτεχνία). Επίσης, η συμμετοχή σε αγώνες ιππασίας δεν προϋποθέτει μόνο τα παραπάνω στα οποία αναφέρθηκα αλλά και μια οικονομική υποστήριξη. Για αυτόν τον λόγω δεν υπάρχουν πολλές συμμετοχές, αφού δεν μπορεί ο καθένας να ανταπεξέλθει στο κόστος ειδικά λόγω της σημερινής κατάστασης. 

Σήμερα δεν είναι εύκολο για κάποιον να ξεκινήσει να έρχεται σε επαφή με το άθλημα όχι μόνο εξαιτίας των οικονομικό απαιτήσεων αλλά και λόγω της έλλειψης προπονητών και καλών εγκαταστάσεων. Είναι δύσκολο να βρεις έναν καλό ιππικό όμιλο όπου μπορεί να στηρίξει τις ανάγκες σου.

Έπειτα από αρκετά χρόνια μέσα σε αυτόν τον χώρο έχω βρει το δικό μου κατάλληλο «μέρος» για λίγη δόση ελευθερίας, όπως μου αρέσει να αποκαλώ την απόδραση μου από την καθημερινότητα, στο Κέντρο Θεραπευτικής Ιππασίας Σερρών (ΚΕΘΙΣ) που βρίσκεται στον Ν.Σκοπό. Τελικά, επειδή ο χαρακτήρας της ιππασίας είναι πρακτικός και ο μόνος τρόπος για να καταλάβει κάνεις τι «εστί» ιππασία είναι να δοκιμάσει από πρώτο χέρι, το μόνο που έχει να κάνει κάποιος είναι να επικοινωνήσει με οποίο σύλλογο-όμιλο βρίσκεται πιο κοντά σε αυτόν και να ξεκινήσει τα πρώτα του βήματα σε αυτόν τον υπέροχο κόσμο. 

                                                                              Καραγιάννη Αγγέλα, Α2