Αθώος ή ένοχος?

    Θα παρακολουθούσατε ποτέ μια ταινία που όλη της η δράση εκτυλίσσεται μέσα

 σε ένα δωμάτιο? Η ταινία "12 ένορκοι" (12 Αngry men) του William Friedkin (1997), παρόλο την παλαιότητά της, κρατά το ενδιαφέρον σου ζωντανό και αμείωτο.

    Σε αυτό το δωμάτιο δεν εκτυλίσσονται φόνοι, ούτε εξωπραγματικά γεγονότα κι οι ήρωες δεν έχουν υπερφυσικές δυνάμεις. Μάλιστα δεν είναι τίποτα παραπάνω από δώδεκα καθημερινοί άνθρωποι, άγνωστοι και τόσο διαφορετικοί μεταξύ τους, που βρέθηκαν μαζί ως ένορκοι σ' ένα δικαστήριο τυχαία. Συνεδριάζουν ,λοιπόν, στην αίθουσα των ενόρκων για ν αποφασίσουν για την ενοχή ενός δεκαοχτάχρονου νέου που κατηγορείται για την δολοφονία του πατέρα του κι αν καταδικαστεί η εκτέλεση του είναι βέβαιη. Τα στοιχεία είναι αδιάσειστα και οι μαρτυρίες επιβαρυντικές......καίνε το νεαρό αγόρι. Έτσι οι έντεκα ένορκοι σίγουροι για την ενοχή του δεν δυσκολεύονται να τον καταδικάσουν. Μόνο ένας από αυτούς αποφάσισε να αμφισβητήσει την απόφασή τους. Παρακολουθούμε λοιπόν πως από τη γέννηση μονάχα μιας αμφιβολίας η σιγουριά μεταβάλλεται σε αβεβαιότητα. Θα σωθεί, λοιπόν, ο νέος χάρη σε έναν άνθρωπο που με λογική και επιχειρήματα ενδιαφέρθηκε να αποδείξει πως ίσως ο νεαρός δεν είναι ένοχος ή η επιφανειακή οπτική γωνία των υπολοίπων θα δώσει τέλος στη ζωή του?

    Αν σας έχει δημιουργηθεί η ίδια αγωνία που δημιουργήθηκε και σε μένα όταν άκουσα την υπόθεση, σας προτείνω ανεπιφύλακτα να την δείτε, καθώς, αν και παλιά, διδάσκει ένα μάθημα ζωής: να κρίνουμε πολύπλευρα κι όχι επιπόλαια στη ζωή μας και πριν "καταδικάσουμε" να ψάχνουμε και την "άλλη" εκδοχή των γεγονότων.

                                                                                  

                                                                                                                   Μια μαθήτρια του Α5