Πέμπτη 15 Φεβρουαρίου 2018

ΕΝΤΥΠΩΣΕΙΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΚΔΡΟΜΗ ΣΤΟ CERN

ΕΝΤΥΠΩΣΕΙΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΚΔΡΟΜΗ ΣΤΟ CERN
ΜΕΡΟΣ ΤΡΙΤΟ
  Ο επόμενος προορισμός μας ήταν η Βέρνη. Η Βέρνη βρίσκεται στην κεντρική Ελβετία και διατρέχεται από τον ποταμό Άαρ. Εμείς εξερευνήσαμε το κέντρο της πόλης το οποίο χαρακτηρίζεται από την γκρίζα, ρομαντική ατμόσφαιρά της, καθώς έμοιαζε σαν να φώναζε δυνατά πως θα διατηρήσει για πάντα την μεσαιωνική της αρχιτεκτονική. Η Βέρνη είχε παντού ένα σκουριασμένο γκρίζο-καφετί χρώμα. Όλα τα κτήρια ήταν πολύ παλιά, άλλης εποχής και οι δρόμοι ήταν πέτρινοι. Φυσικά και υπήρχαν και πολλά μαγαζιά σύγχρονα, όμως η συνολική ατμόσφαιρα της πόλης ήταν διαφορετική. Θυμάμαι μάλιστα πως πήρα ένα μικρό σετ σοκολάτας, με γεύση φράουλας και βανίλιας, με αμύγδαλα μέσα. Ήταν η καλύτερη σοκολάτα που έχω δοκιμάσει (μέχρι τώρα) κάτι που είναι λογικό καθώς η Ελβετία φημίζεται για την παραγωγή της πιο νόστιμης σοκολάτας.
  Την επόμενη, συνειδητοποίησα πως έφτασε η μέρα που θα πηγαίναμε στο Μιλάνο. Φάγαμε πρωινό, ετοιμάσαμε τις βαλίτσες μας, δώσαμε τα κλειδιά μας στη ρεσεψιόν και ξεκινήσαμε για το Μιλάνο, όπου θα περνούσαμε το τελευταίο βράδυ. Κατά το μεσημέρι, είχαμε φτάσει στον τελευταίο προορισμό μας. Το Μιλάνο ήταν τεράστιο. Τα πεζοδρόμια, τα πάρκα ήταν όλα περιποιημένα. Μπήκαμε στο προαύλιο του κάστρου ‘’Castello Sforzesco’’ υπέροχα διατηρημένο μεσαιωνικής εποχής. Προχωρήσαμε μέχρι τον γνωστό καθεδρικό ναό του Duomo που ήταν πολύ εντυπωσιακός ναός γοτθικού ρυθμού. Και πριν το καταλάβουμε βρισκόμασταν στο κέντρο του Μιλάνου, την πόλη της μόδας. Τα κτήρια του Μιλάνου είχαν το χρώμα του πάγου και ήταν πελώρια. Υπήρχαν όλες οι γνωστές αλυσίδες καταστημάτων με όλες τις γνωστές μάρκες ρούχων. Αν έπρεπε να περιγράψω το Μιλάνο με μια φράση, θα ήταν σίγουρα αυτή: «Η κομψή πόλη ντυμένη με μια γκρίζα απόχρωση του πάγου».
  Δυστυχώς, η μέρα της επιστροφής στην Ελλάδα είχε φτάσει κι εγώ σκεφτόμουν πως θα ήταν δύσκολο να επανέλθω στην καθημερινότητα μετά από έξι μέρες συνεχόμενων επισκέψεων σε εντελώς διαφορετικά μέρη, όμως στο τέλος εκείνης της μέρας, η αναστάτωσή μου έφυγε καθώς σκεφτόμουν το πόσο όμορφα πέρασα και διαβεβαίωσα τον εαυτό μου πως θα επισκεφτώ ακόμα πιο όμορφα μέρη στο μέλλον.
  Για να κλείσω με έναν πιο συγκρατημένο επίλογο, όπως κάθε άρθρο απαιτεί, θα ήθελα να τονίσω πως η εκδρομή στο Cern ήταν μια φοβερή, αξέχαστη εμπειρία η οποία αξίζει πραγματικά. Την συνιστώ ανεπιφύλακτα σε όσους μπορέσουν να την πραγματοποιήσουν. 
                                                                     Κουκνάκου Θεοδώρα, Β3

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου